Baker City

Zondagmorgen staan we wat later op en gaan in de plaatselijke benzinepomp-visspullen speciaalzaak-supplyshop-kruidenier-café-restaurant, van een echt Amerikaans ontbijt genieten. De porties zijn groot zegt de kok, hij maakt ze voor ons een iets kleiner. Het is ongezond maar lekker en wij hebben voor bijna de hele dag genoeg gegeten.

We legen onze afvaltanks en gaan weer op weg. We kiezen er voor om weg 20 nog 125 km te vervolgen, weer door echt prairieland. Af- en toe een Historic Landmark, een bord dat iets verteld over de geschiedenis van dit gebied en hoe de pioniers hier doortrokken. O. rijdt de hele weg, ik kan extra van de omgeving genieten. De besneeuwde bergen in de verte waar de zon op schijnt maken het landschap toch mooi. Als we wat verder in het westen komen is het gras groen en bloeit de Prunus, in de zon is het tegen de 20°C. Het laatste stuk rijden we over weg 86 en we eindigen vandaag in Boise. Hier bezoeken we een groot outletcentrum, dat staat voor 90% leeg! Ook een nieuw groots winkelcentrum, heel mooi aangelegd met o.a. bloeiende tulpen. Wij vinden het daar duur.

Vannacht regent het en vanmorgen, maandagmorgen 16 April, is het kouder, 9 °C. We gaan weer de 86 op en richting de grens met Oregon, een nieuwe staat en weer door een tijdzone. De dag is dus weer een uur langer voor ons. We rijden naar Baker City, vroeger een goudstadje. Hier vinden we een mooi plekje op de Mountain View (al weer) camping. Rijden later nog naar het oude centrum van rond 1890, erg oud vind men hier, en terwijl de hagelbuien elkaar achterna zitten naar het Nationaal Historic Oregon Trail Centrum, boven op een berg. Het is ons te slecht weer om naar buiten te gaan en het centrum sluit over een kwartier. Terug naar de camping dus. Morgen verwachten we beter weer als we richting de Columbia-rivier op de grens van Oregon en Washington gaan.